Asia nasz geniusz. O Jacusiu nie wspomnę.

Wygląda na taką głupiutką. A Asieńka normalnie jest już przekorna. Przekorna i z super poczuciem humoru. Wczoraj leżała sobie na pleckach i pochylałam się nad nią żeby mogła badać moją buzię. Nagle Asia popchnęła mnie za brodę, broda odleciała kawałek na bok i potem wróciła. A Asia w śmiech. I za chwilę robi to samo. Śmiech. I znowu to samo. Mała szelma :)

Z innych małych wielkich sukcesów, o których zapomniałam wspomnieć (to teraz – ku pamięci):

- w dzień w który skończyła 5 miesięcy (tydzień temu ponad) stanęła pierwszy raz na czworakach! Mocno stara się chodzić. Nie wychodzi, ale to co wychodzi jest przezabawne – stoi sobie Asia na czworakach, buja się przód tył, i nagle opiera się na rękach i oba kolana idą naraz w przód. A Asia ląduje na mordce :) Bo rączki nie poszły. Hehe:)

- no i pełza ładnie, też jeszcze niezanotowane było

- pięknie udoskonaliła przewrotki z brzuszka na plecki. Tak zgrabnie to robi, że aż miło popatrzeć. A w ogóle to zawsze patrzy się na nią miło. Najukochańsza na świecie, wesoła, pogodna, towarzyska…. Anioł nie dziecko :)

Oj coś mało piszę o Jacuchu... On się może już nie zmienia z dnia na dzień. Chociaż... codziennie nowe pomysły (duużo by pisać), nowe słowa, nowe umiejętności... Bardzo samodzielne i inteligentne dziecko. I śliczne. I wesołe. Przekorne, dowcipne, niezależne....

Wczoraj tak się wyrywał przy obcinaniu włosów, że ma jeden placek na głowie, jak nożyczki ciachnęły przy samej skórze :) Teraz Jacuś i Asia u swojej babci kochanej, a mama ma chwilę, żeby napisać parę słów. I inne rzeczy. Ciekawsze;)

Edit: Aaa, zapomniałabym! Już od 3-4 tygodni Asiunia ma 2 zęby!!